Maalvleis

Maalvleis word gewoonlik gemaak van beesvleis of varkvleis, maar ook van skaapvleis en wild. 'n Mengsel van vleis is ook moontlik en word gereeld só in boerewors gebruik. Maalvleis word gemaak deur vleisblokkies of vleisrepe in 'n vleismeul deur 'n matrysplaat met verskeie gaatjies te druk. Daar is darem 'n skerp viervlerkige lem wat die vleis opkerf, terwyl die meul gedraai word, voor dit by die matrys uitkom.

Gemaalde vleis se oorsprong is as 'n resproduk, bestaande uit klein stukkies vleis wat oorgebly het met die slagproses saam met vet- en bindweefselreste. Die snyafval is dan in kleiner stukkies gekap en opgemaal.

Deesdae word maalvleis, weens die verhoogde aanvraag, deels gemaak van 'n beter gehalte vleis.

Die standaarde vir die vetinhoud van maalvleis is bv. in Nederland vasgelê in die "Warenwetbesluit Vleis, gekap en vleisprodukte". Beesmaalvleis mag tot 25 gram vet per 100 gram vleis bevat, maer beesmaalvleis tot 15 gram. Vir steak-tartar geld 'n maksimum van 10 gram per 100 gram.

Maalvleis is in Nederland ook te koop onder die naam half-om-half, dit wil sê dit bestaan deels uit bees- en deels uit varkmaalvleis​​. 'n Variant kom by sommige Islamitiese slagters voor, hulle verskaf 'n mengsel van bees- en lamsmaalvleis, aangesien hulle uit geloof geen varkprodukte mag eet nie.

Gemaalde vleis word veral gebruik in bredies, stowes en vir die maak van frikkadelle, vleisbrood en hamburgers. Die Amerikaanse kombuise is bekend vir hul Salisbury-steak, wat uit maalvleis bestaan.